Yazık Ettim Ben Bana! Şiiri - Cihat Şahin

Hayat verdi kıymetini bilmedim,
Kitap verdi düsturuna uymadım,
Son nebinin sünnetini saymadım,
Yoldan çıkıp yazık ettim ben bana!

Teshir etti yeri göğü emrime,
Sürur kattı şu kısacık ömrüme,
Dert etmedim, isteği ne emri ne?
Asi olup yazık ettim ben bana!

Hayvanata nebatata baş kıldı,
En mükemmel taamları aş kıldı,
Bir eş verip şu gönlümü hoş kıldı,
Şükretmeyip yazık ettim ben bana!

Yağmur verdi bulutundan sağarak,
Kar indirdi dere, tepe yığarak,
Işık verdi karanlığı kovarak,
Hamd etmedim, yazık ettim ben bana!

Lütfeyledi her nimetin hoşunu,
İkram etti balığını, kuşunu,
“Oku” dedi,”her hikmetin başını! ”
Düşünmeyip yazık ettim ben bana!

Bunca izzet, onca ikram ben için,
Onlar için, şunlar için, sen için!
Düşünmeyiz ücretini biz niçin?
Sırf ben değil, yazık ettin sen sana!

Türlü zevkler gaflet oldu başlara,
Afyon koymuş alçak nefis aşlara,
Çok kapıldık, işler ile eşlere,
Yazık oldu cümle gafil insana!

Yol yakınken dönmeliyiz kitaba!
Uymalıyız son ilahi hitaba!
Yoksa Allah layık eder itaba!
Kurtuluş bu cümle mümin, ins, can’a!

Cihat ŞAHİN
19.08.2009-İZMİR