ben kendimi terk etmişim....
seni terk etmişim çok mu....
hayat anlamını yitirmiş bende....
sen yarınımı soruyorsun....
koca bir sıfır kalan elde...
aklını buna mı yoruyorsun....
ben hiçliği fark etmişim....
çekip gitmişim çok mu....
umudu eritmiş bende....
gelip gelip dalıma konuyorsun....
karabulut üzerimde gölge.....
güneş doğacağını mı sanıyorsun....
anlamıyormusun bitmişim....
bir kaç nefes alışım çok mu....
hayat birkaç diriftmiş bende....
geçip karşıma seyre duruyorsun.....
dönüp dururken çevremde....
nasıl mutlu olabiliyorsun.....
döne döne kayıp gitmişim....
bir ara tutunmuşum çok mu....
gittiğim yol tek şeritmiş bende....
son sürat son virajı alıyorsun.....
bu bir yarış bense en önde....
ve bir anda yuvarlanıyorsun....
o yüzden yuttuğun toza yazık.....
yediğin rüzgara....
Kayıt Tarihi : 17.10.2024 16:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!