Yazık Edersin Şiiri - Kürşat Sungur

Yayda gerip fırlattığın zehirlenmiş bir oktur
Senin için feda olmuş başa yazık edersin
Tuzak kurar öldürürsün, sende merhamet yoktur
Pencerene gelip konan kuşa yazık edersin

İlkbaharda çiçekleri kurutup soldurursun
Yaz gününde testilere, kaynar su doldurursun
Dosta rezil rüsvay eder, düşmana güldürürsün
Tane tane yağan kara, kışa yazık edersin

Kıymeti yok yaşadığın konak zümrüt olsada
Şu kainat senin için yaşasada, ölsede
Ayağına takılmayıp can kadrini bilsede
Basıp geçtiğin toprağa, taşa yazık edersin

Karabasan gibi gelip çöktüğün şu yürekte
Diş geçirip zehirini döktüğün şu yürekte
Her acıyı, her belayı ektiğin şu yürekte
Kurulmuş onca hayale, düşe yazık edersin

Ardında kal çin seddinin, şeytan görsün yüzünü
Kurt ulusun aya karşı, çakal sürsün izini
Tutamazsın yalan olur, yemini sözünü
Sen uğrunda akıp giden yaşa yazık edersin