Yazık Şiiri - Gürsoy Solmaz

Sevgilim olmadın, yaren olmadın,
Vefasız kalbine takıldım yazık...
Ne iman bıraktın, ne bıraktın din,
Tartıldım kem gözle, bakıldım yazık...

Atıldı maskeler hüviyetlerden,
Yakalar kurtuldu çirkef ellerden,
Çoğu şaha kalktı yattığı yerden,
Ben ise eğildim, büküldüm yazık...

Göğsümde durdukça şu kalbim alçak,
Dürtecek içimi dürtecek gör bak,
Ve sonum korkarım bedbaht olacak,
Veyahut olmuşum yıkıldım yazık...

İbret soracağım beni görene,
Yatalak oldu da gönlüm virane,
Pas tutmuş bir çivi gibi kerene,
Hoyratça dövülüp çakıldım yazık...

Çarkı felek döndü değirmenimde,
Başka kanlar devri-daim canımda,
Elbette bir sözüm doğru benim de,
Yaş iken kuruyla yakıldım yazık...