Yazık Şiiri - Turgay Pekgirgin

İnsanlar,anlayamadığım..
Hep sırtları sevilesi insanlar..
Taşıdılar gerçek yaşamışlıklarını..
Taa Keopstan, Kefrenden, Mikelanos’tan
Ve getirdiler çektiklerini,
Haydari Kamplarından.

Kimi Mc’da sürdürdü
Kimi Burgerde’de
Yüzlerce yıldır damı ne?
Diğerleri yokmuş gibi Holdinglerde,
Yükselmeyi değilde,
Nasıl aşağılanmışlığı kükrediler..

Hiçbir önlem almadan..
Mazohist olduklarını,
Beklentileriyle sadizmi,
Hiç düşünmeden yaşadılar.
Ve yaşattılar birader….
Bıktırırcasına..
Sevgi emperyalistleri…
Farkında olmadan,
Gerçek dönüşümlere,
verilen emekleri..
Hazıra konmaya hazır,

Yazık…
Sonu r ile bitmesede
Tembel asalaklardan daha iyi,
İnsanlık kafiyeleri
Yazıktanda öte.
Ayakta ve duygulu,
Ama,kişilikten ödünsüz..
Ama diğerlerine yazık…