Ve ben
Güneşin doğduğu yere koşarken,
Sen İdaalerine inat,
Karanlıklarda geziniyorsun yalın ayak.
Sönmüş bir yıldızın
uykusuzluğunu siper edip kendine,
Hayal kuruyorsun hayal aleminin son geçidinde.
Derinliklerde ararken gerçekleri,
Vurgunu yiyorsun işte.
Yazık…
Kayıt Tarihi : 21.4.2020 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!