Kara yazgı denilen bu olmalı.
Bir ömre sığmaz dediğim mutluluğum
Böylesi bir güne sığmamalı.
Aynı şehirde, aynı günün akşamındayız.
Bir günün mutluluğunu gözyaşlarıyla soluyorum,
Yarınlara gül versin diye...
Hayatın onca yükü omzuma binmişken
Bir de senin için üzülüyorum.
Yine kızdım her şeye.
Mesela kapattım telefonumu
Kimse aramasın diye
Bu sabah senin rüzgârınla
Sımsıcak düşlerden sıyrıldım.
Sen dertli ben ağlamaklı gözlerle
Bir günü daha böyle tükettik, yazık...
Kayıt Tarihi : 30.6.2019 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!