Döktüğün gözyaşı ecelin olsun
Attığın iftira kefenin olsun
Nefretin kinin hep senin olsun
Ölsem de inanmam senin sevgine
Yıllarımı hep boşa harcadın
Ömrüme kin nefret intikam kattın
Sevgiyi yok ettin, çöplüğe attın
Ölsem de inanmam senin sevgine
Kendin söyledin. kendin dinledin
İnadın uğruna dünyamı yedim
İntikam dedin, nefrette benim
Ölsem de inanmam senin sevgine
Nankörlük senin yoldaşın olmuş
Rabbime şükürün eziyet olmuş
Ruhunla bedenin bir bütün olmuş
Ölsemde inanmam senin sevgine
Ümit Karaman
Kayıt Tarihi : 30.5.2018 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Karaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/30/yazik-274.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!