Yazık! Şiiri - Mensuri Taş

Akordsuz çalıyor aşıklar sazı
Ah edip inleyen tellere yazık
Bütün kovanları sinekler sardı
Arının yaptığı ballara yazık

Dalkavukluk olmuş itibar kürkü
Hani kahramanlık nerede ülkü
Taşıyamaz olduk zahmeti yükü
İki büklüm gezen bellere yazık

Bu zamanda girmek kolay belaya
Konu olduk iftiraya alaya
Şimdi artık rağbet kuru çalıya
Bülbül terkeylemiş güllere yazık

Nesilden nesile uçurum derin
Ahiretten yana var mı haberin?
Dünyada senin de olsun eserin
Kırma gönüldeki dallara yazık

Gözler açık ama sadece bakar
Gelecek geçmişle köprüyü yıkar
Her kafadan sesler ayyuka çıkar
Doğru söylemeyen dillere yazık

Kafada beyinler ütüleniyor
Manevi değerler kötüleniyor
İnsanlar hedefsiz nerye gidiyor?
HAKK’a ulaşmayan yollara yazık

İnsanlık kayboldu kaldı tortusu
Bayram oldu hristiyan yortusu
Hani kalplerdeki ALLAH korkusu
Kurtulduk zanneden kullara yazık

Sözümüzden döndük kısa sürede
Fakirin yoksulun hakkı nerede
Cenneti isteriz her gün yine de
Semaya açılan ellere yazık

Hilebaz düzenbaz insanlara bak
Kediye maskara aslanlara bak
Doğrunun içinde yalanlara bak
Yanar döner olmuş hallere yazık

Nice beyinleri eyledik heder
Fikrini sormadık kim, nasıl, ne der?
Bu böyle yürümez dur artık yeter
On’lara bin’lere yüz’lere yazık

Milleti soyana “bey paşa “denir
Yer içer hapşırır”çok yaşa”denir
Sende git başını”çal taşa”denir
Mensuri’ye düşen rollere yazık

08.09.2004