Yazık!. Şiiri - Enver Özçağlayan

Ne yapsan ruhumu karartamazsın,
Güzel duygularım filizlenecek.
Mavi düşlerimi sarartamazsın,
Gönül bahçem ergeç gonca verecek.

Sana kâr etmedi söylediklerim,
İnat taşı kırsa, işe yaramaz.
Dilime dolanır demediklerim;
Söylesem, yarayı tabip saramaz.

İntikam ateşi var gönüllerde,
Sönse de tütecek mahşere kadar.
O yüzden anılır bazen dillerde,
Bir kere yazılmış alnıma kader.

Yol boyunca zıp zıp oynadık sanki,
Gel gitler yaşadık sonunda resmin.
Geçti ömür tatsız, tuzsuz inanki;
Sandın, hep kulvarda kalacak cismin.

Bilmem ki ne oldun, hayatta mısın?
Gönlümde açılmış bir gonca güldün.
Hâlâ o ısrarda, inatta mısın?
Yazık! Benden önce kendin gömüldün...

15.10.2017
Fatih-İST.