Yazik Şiiri - Hasan Hazani

Milyonlar ölüyor din'ler uğruna
Yazık insanlığın haline yazık
Yaslanmışlar emperyalist bağrına
Geçmişe, bu güne,yarine yazık

Öldüren din için, ölen din için
Bağnaz idiali tutku, kin için
Egoist düşünce senlik, ben için
Sivili, subayı erine yazık

Allah, vatan diye eder yemini
Sevindirir emperyalist devini
Yakıp, yıkar bir, birinin evini
Köyleri, şehiri, iline yazık

Bahs ederken fazilet'ten, erdem'den
Çalıyor sazını yobaz perdeden
Konuşuyor serden, pislik nefret'ten
İnsanım diyen o diline yazık

Kimi pişman olmuş bin, bir kerece
Savaşta kaybetmiş aklın yarıca
Ölmezse yaşıyor sakat böylece
Başı, gözü, kolu, beline yazık

Zalimi, zulümü haklı görerek
Faşizimi doğru meşru bilerek
Acımadan dinim, ırkım diyerek
İnsanı öldüren eline yazık

Bir bedene ceni varlık gelerek
Anan'ki doğurmuş insan diyerek
Sense cehaleti sevip, öğerek
Hazani, yem derki dölüne yazık.
(h.hazani)