Yazık Şiiri - Orhan Mahir Kızılboğa

Bu çirkin sokaklardan nefret ediyorum artık
Akasyalardan, kekiklerden,
Sokağımın köşesindeki çeşmeden.
Sahte insanlardan.
Yalancı aynalardan.
Kalp kırıklıklarımdan.
Bahardan.
Yağmurdan.
Korkularımdan.
En çok ta yüzümde ki siyah noktalardan.
Aynaya her baktığımda sen aklıma geliyorsun.
Yeşil gözlerin.
Nerde mor menekşe görsem
Sözlerin.
Hep sana yardım etmeye çalıştığımı sanırdım,
Oysa ben sana muhtaçmışım.
Şimdi anlıyorum.
Sevmek acı çekmekmiş.
Acı çekmek ağlamak istemekmiş
Oysa ağlayamamak varya,
İşte o en büyük hüzün.
Dağlara vurmak bedenini
Sahte kahkahalar arasında
Mutlu olduğunu sanan yalanlarla
Yazık.....