Yazıcı oğulları bana gardaş.
Maşallah diyeyim, nazar değermiş.
Mevla’m gözlerime yeşili vermiş.
Semerelerde ismim geçiyor mu? .
Yazıcı oğulları genişlemiş.
Yeni nesiller, bizde varız demiş.
Kucaktaki cadı, çok masum durmuş.
Dillenmiştir, dedeyi soruyor mu? .
Serhancım zayıflamış, forma girmiş.
Seher yengem, Orhancını özlemiş.
Korhan, kellik sende erken başlamış.
Zenginliğe işaret oluyor mu?
Erhan saf, Şevket dedeyi andırmış.
Orhan delifişek yaşın doldurmuş.
Nermin’e dostum, sarı gelin dermiş.
Kayın babacığını anıyor mu.?
Alp büyümüş, Alperenliğe ermiş.
Ahu, arada, güççük gelin olmuş.
Melike serpilmiş, ergenlik vurmuş.
Celal amcasını da biliyor mu?
İpek, arada gözlerden kaybolmuş.
Kıdemli gelin Sinem, güzelleşmiş.
Gürhan denizlerde, balıkta yanmış.
Baba dostun, aklına geliyor mu?
24.05.2014)
Celal ÇetinKayıt Tarihi : 24.5.2014 03:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim can dostum, merhum Orhan Yazıcıoğlu nun, geride kalan bireylerinin beraber çekilmiş fotoğraflarına yaptığım yorum.
![Celal Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/24/yaziciogullari-bana-gardas.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!