Yazı(m) sa 2 Şiiri - Mona Rosa

Beceremiyorum işte süslü laflar etmeyi.ama yazmak istiyorum.sürekli birşeyler yazmak.içimden herşeyi yazmak geliyor.yazarsam içime oturan o şey her neyse çıkacak sanki.içim ferahlayacak sanki.gözümden akanla kalemimden akan bir olacak beyaz sayfalara işleyecekler içimi.sonra da hep beraber gidecekler biryerlere.ama içime girmeyecekler tekrar.

Hele geceleri bazen bir krizdir geliyorki sorma.yazayım yazayım diyorum.ama ne? ne yazayım.yazacak bişey bulamadığımdan mı yazamıyorum.hayır.yazacak çok şey olduğu için hangisini yazacağımı bilemediğimden.öyle doluyorumki bazen,beynime aynı anda binlerce kelime,milyonlarca harf üşüşüyor.ve o an kitlenip öylece kalıyorum.çıkmıyor bütün bir cümle ne dilimden ne kalemimden.

Bir de ben SANA bakarken böyle oluyorum.sana öyle çok şeyler diyesim geliyorki.ama seçemiyorum ne diyeceğimi.anlar mısın acaba beni.ya anlamazsan diye korkuyorum bazen.

Mesela sana sorasım geliyor ne kadar cesursun diye.ruhuma dokunacak,onu sevecek kadar cesur musun mesela.dünya umurunda olmayacak kadar sever misin mesela.gözlerinde yüreğinle bakabilr misin mesela.sadece yanında olduğum için mutlu olabilir misin....ya da sadece beni mutlu etmek için yanımda olabilir misin....

Yoksa kaçar mısın sen de.aman Allahım bu bana aşık olmuş,ne yapacağım ben şimdi deyip de.gider misin sen de uzaklara.korkar mısın söyle ne olur.korkarsın diye soramıyorum işte.çünkü ben de korkuyorum.böyle aklımda kalmaları daha iyi oluyor.çünkü sadece ben korkuyorum o zaman....