Aylardan mart
Dışarda fırtına
Yükseklerden esiyor rüzgar
Kavak ağaçlarını tokatlıyor
Her dokunuş bir ağıt
Bahar üşüyor,şehir üşüyor
Trafik sebepsiz yoğun
Lamba direkleri sallanıyor
Bir aydınlık,bir karanlık sokaklar
Çıkmıyorum odamdan
Fonda "melankolik şarkılar"
Kendimi özlüyorum
İskender diyor 'aşk diye birşey yok'
Kendimi sevmeyi öğrendiğim an
Diğer sevgilerdir kaybolan
Bu şehir acıtıyor,kanatıyor yaraları
Fırtına yağmuru getiriyor,şehirıslatanları
İçimdeki fırtına da gözyaşlarını
Kayıt Tarihi : 23.3.2013 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!