Yazı 080 YALAN Şiiri - Necdet Erem

Avcılar ve Atıcılar Kulüplerinde duvarda, çoğunlulukla herkesin görebileceği bir yerde şöyle bir tabela bulunurdu.

PALAVRAYA İTİRAZ YOK.

Bende şimdi yazan çizen dostlara soruyorum.
Edepli olma ve edepli bir toplum oluşturma sanatı olan, Edebiyatın kibar söz söyleme dalı olan şiirde YALANA İTİRAZ YOKMU?

Yoksa EDEBİYAT ÖZELLİKLE ŞİİR SÜSLÜ YALAN SÖYLEME SANATIMMIDIR?

Mantığı aşan mübalağa, yaşanmamış ve yaşanması mümkün olmayan sanal aşklar,
On gram bal için bir çuval keçiboynuzu çiğneten manasını yazarından başkasının bilmediği, anlamak için müneccimlik gerektiren yazılar yalan sayılmazmı?

Yoksa yalan bir sanat olup benim zan ettiği gibi zararlı bir iş değil de makam kazandıran bir meslek, para kazandıra meşru bir iş mi?

Benim bildiğim yalan!
Her toplum için hayati önemi haiz güven ve sadakati yok eden kanser illetinden daha tehlikeli bir zaaftır.

Sağlığı tehdit eden hastalıklara karşı karantina uygulanıp koruyucu tedbirler alınırken!
Sağlığında korunması, güçlenmesi ve kararlılık ile uygulanmasına bağlı olan,
ahlaki değerlerin korunması gerekmezmi?

Ben Edebiyata özellikle şiire toplum mühendisliği gözüyle bakıyorum.
Demirden betondan çalınarak yapılan binaların yıkılmasında kaybedilen canlardan inşaat mühendisleri ve müteahhitler ne kadar sorumlu ise!

Ahlaki değerleri dikkate almayan yazar ve şairlerin de insanların, ruh ve ahlak dünyasındaki, erozyondan, depresif ruhsal hastalıklarından, toplum içinde yaygınlaşan saygı ve sevgi deformasyonundan, güven ve sadakatin yok olmasından o derece sorulu olduklarını düşünüyorum.

Ben YALANI sanat adına da olsa alkışlamayı insanlık adına büyük bir ayıp;
Hayal perestliği ise hakikatten uzaklaşmak olarak değerlendiriyorum.

Sadece şiir yazmış olmak için yazılmış olmadık ve yaşanmadık sanal ve farazi aşkları, meyhane mezesi gürültüleri ise gençliğin geleceğini sabote eden nükleer bir tehlike kadar korkunç görüyor, görüşlerimi yazılarımda paylaşmayı insani bir vazife olarak biliyor, ister görsel, ister yazılı basın yayın mensubu tüm düşünürleri bu konuda biraz daha duyarlı, dikkatli ve sorumlu olmaya davet ediyorum.

Edebi çalışmalar her çeşidi ile hayata anlam, ahlaka insan onuruna layık bir kalite kazandıran, güzellik, lezzet ve renk katan gerçekler ile donatılıp sanatsal yetenekler ile süslendirilmeli.

Amma hiç bir menfaat adına, ahlak dışı hiç bir amaç ve beklenti uğruna, asla HAYATI ANLAMSIZLAŞTIRAN YAŞAMIN YAŞAM DEĞERİNİ KAYBETTİREN inkâr, toplumu bir kanser virüsü gibi tehdit eden AHLAKSIZLIĞA ALET EDİLMEMELİDİR.

Yazdıklarım birçok kişi veya müessesenin hoşuna gitmeyip rahatsız etse bile,

Birilerinin para kazanma hırsı,
Birilerinin alkış toplama sevdası,
Birilerinin paranoyak ruhlarının tatmini için,
İNSANLIĞA İHANET EDİLMEMELİ.

Bu konuda ben böyle düşünüyorum.
Ya siz NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ.