Yazı 023 Pişmanlık. Şiiri - Necdet Erem

Canımızı yakanların canını yakmak talebimiz ve hakkımızdır.

Güzel vatanımızı, şanlı Bayrağımızı, değerli bağımsızlığımızı sonsuza kadar korumak kollamak, hepimizin vazgeçilmez, terk edilmez ve red edilmez en tabii ve hayati vazifesidir.

Şu var ki böyle konularda hissi değil akli davranılmalı.

Daha çok annelerin yüreği yanmadan, daha çok kayıplar vermeden,

Bu uğursuz ve kirli savaşı daha fazla uzatıp perde arkasındaki kuklacıların ekmeğine yağ sürmemeden, dağın yolunu kesmeli.

Dağdaki hainlerin dışında, kaçırılmış, aldatılmış, suça karışmadığı halde, pişmanlık içinde çaresiz kalmışları da dağdan indirmenin yollarını aramak, mutedil ve aklı başında her devlet adamlarının devlet adamlık vasfı ve vazifesidir.

Dağda yakalayarak cezalandırma imkânımız olsaydı
zaten yıllardır bunu yapmaya çalışıyoruz.

Uğruna verdiğimiz bunca can, fakirlik sebeplerimizin başında gelen kaybettiğimiz milli servet faturanın büyüklüğünü gözler önüne seriyordur.

Maalesef gördük ki bu o kadar kolay bir iş değilmiş.

İşte tarihi kökleri olan kurulu güçlü bir devletin milyonla ifade edilen, dünyanın korkulu rüyası sayılabilecek ordusunun tam teçhizatlı, mekanize güçlere ve kuvvetli lojistik desteğe sahip eğitimli, düzenli ve disiplinli yüz elli bin askeri, dağdaki ve bayırdaki ile toplamı beş bini geçmeyen çapulcu karşısındaki acziyeti bu işin sadece askeri müdahale ile bitirilebileceği mikan ve ihtimalini maalesef ortadan kaldırıyor.

Elbette bugüne kadar verilmiş olan kayıplar ve kara topraklara gömdüğümüz ciğer pare vatan evlatlarımızın acısı içimizde sızladıkça, vatan haini satılmış eşkiyaya karşı müsamaha duygularımız kökten yok ediyor.

Bundan tabii bir şey yoktur ve olamaz.

Amma bu duygusallığımız bir okadar daha canı toprağa serme ve yine sonuç alamama basiretsizliğini yaşamamızı gerektirmez.

Yeni fidanlar devrilmemesi, yine yürekler yanmaması, yeni ocaklar sönmemesi, perde arkasındaki iç ve dış işbirlikçilerin daha çok kazanmaması ve sevinmemesi için, zorda gelse acıda olsa aklıselimin gösterdiği yoldan gitmek zorundayız.

Hisler intikam duygusu ile tatmin olmayı ister.
Akıl imkânları doğru kullanma ile ikna olmayı.

Hisler intikam duyguları ile doğru karar verme yeteneğini kaybeder. Akıl hislere uymazsa yanlış yapmaz ve büyük fatura ödemek zorunda kalmaz.

Aklımızı hislerimizin baskıcı ve intikamcı duygularından arındırmalıyız, bu acı ilacı içmeliyiz.

Tabi gerçek düşmanları ödüllendirmeden.