Yazgıya Perdesiz Son Dalış

Cankulağı dinletilerin raks ettiği, garip bir hayal odası
Bensiz ve sevimsiz bir gamze açmış, kemiklerimin sahiline
Berduş bir güvercin sevdalısı,
Tan yerinde, nöbet bekliyor.
Ay’ın üstüne basa basa, dönme dolap çocuksu
Aniden, kendini kaybetmiş bir tellak
Gülmeksizin, bir palyaçoyu canlandırıyor
Akasya ayyaşlarının, soluk alışında boğulmuş
Gelmiş geçmiş, en sade kulaçları atıyor, gökyüzüne
Arkasına sığınan, kimsesiz bir kaya parçası
Taş kalbinin, yüzüne dokunuşu şerefine
Şekilsiz, bir gün doğumunu andıran
Yıldırım hızı ile sıkıyor bedenini
Halden anlamaz bir tavra girişken, bi o kadar da şaşmaz ruhunu
Çarpımlarına ayırarak, yokumediyor
Artık sevgiyle sonlanma vakti.
Değersiz bir yad oluş,
Uçurtma kuyruğunda, sona dalış
Asrın müebbetini, soluksuz karşılama
Doyasıya kahkahalarla, güleyazma günü