Yazgının Masalları II Şiiri - Ahmet Güner

sen bir daha masaldaydın
ikinci bir dileğini sunuyorken yıldızlara
iyi bir bezirgan değildim
korkarım gözlerim silerkende parlamayacak

kim bilir saat gelir
sokaktaki çocuğu çağıran sesin
karısınca bir bekçinin ıslığına
o donuk ışıklarda söndürülür

belkide bir kaç yıl uzarsa yokluğun
gözlerin yelken açıpta benide götürmezmi diyarlarına
ıssız mı geçerim sarayından
uzaktan hükümranlığını görsemde
ben sağnağa tutldum

küskün vurunca ay ışığı penceremden
ben kendimden yandım
şimdi dalgalanırda hayellerim dalgalanır
giden isyan gemisinde
bir martının hüzün çığlığı kalır