Yazgımsın...
Yazgılımsın...
Bütün yollarına saptım, aşk kentinin.Her cadde, her sokak beni, sana getirdi. Bir yaşamı sırtladım; günahlarıyla, sevaplarıyla. Kadere emanet ettim; umutlarımı, seni. Bir beklenti kemendine tereddütsüz tutsağım, şimdi.Bütün rüyalarım adına düğümlendi.
Yazgımsın...
Ağır aksak bir yaşantının orta yerinde sensizim, şimdi.Güvercinlerin kanat çırpması getirir mi, beni kendime? Suyun akışı... Güneşin doğuşu, batışı...
Kayan bir yıldızı kovalarım, dilemek için seni. Bir taşı sektiririm, suyun yüzeyinde.Bütün papatyalarını satın alırım, bir çiçekçinin. Sonra seni sorarım, bütün yapraklara.Siyah beyaz bir portreni çizdiririm, bir sokak ressamına, sadece seni tarif ederek. Bir tek senin gözlerinde kullanmasını isterim renklerini. Bir tek senin gözlerinin büyüsünde...Sonra bir fincan acı kahvenin ve en iyi falcının yalanlarına emanet ederim, kaderimizi.Albümdeki en güzel fotoğrafını, görünür bir yerine asarım, odamın.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta