Yazgımın Armağanı Can Dostum

ruhum, bir grizu öncesi el tetik kıvılcım
yüzüm, çarmıha gerilmiş isa hüznüdür
fersiz gözlerime uykular haram
süzülür gecemin melâl koynuna
onulmaz yalnızlığımın karanlık içresinden
bir hırsızın parmak uçlarında seğirten dolunay!
dilimde
parça tesirli uyaksız mısralar sakladım sana
ki dokunur tenine, rutubetli taş duvarların
ve kayıp hatıralarına, soluk fotoğrafların
mavi-derin sularında üryanım gene
ve sonra
düşer aklıma buluştuğumuz çınar dipleri
düşer
vuruştuğumuz kanlı meydanlar
paryaların özgürlüğü uğruna...

nemrut ülkesinde, can havlindedir ibrahim!
düşmüşem hârına, yokluğunun
düşmüşem oooyyy!
yaslı gönlüm, hicran mahzenidir nice
ve kırgın
boynum, ters lâledir dalında küskün
ne dostun sıcak sesi çınlar kulağımda
ne çağıldayan buzul suların öz/gür sesi
içimdeki şu isyankar nehirlerin
açlığım sanadır oysa ki
öfkemi yatıştıran dingin sesine
acılar sağaltan dermansı sözlerine...

aaahhh, yazgımın armağanı can dostum!
bilsen, nasıl kanar içim yeniden
her sabah çoğalarak yine yeniden
ruhumu kemiren bu arsız yara...

dağlar göğsümü, kıl ince bir sancı
kan kızılı bir şafağın dilemmasında
varsın
ipe götürsünler tenhalarda yalnızlığımı
varsın
keder harcına bulansın ölü kıraç toprağım
umarsız sancılara müpteladır bu illetli ten!
bir çığlıkla geldim, elzemdir
bir iniltiyle göçeceğim
turnaların küstüğü bu uzak diyarlardan...

kurumuş, coğrafyamın asmin çiçekleri
karakışa başkaldıran kardelenler
üşümüş olsa da bekle!
belki bir gün kırarım zincirlerini korkaklığımın
ve gelirim ardın sıra bıçkın baharlarda
tozlu yollar, gür ormanlar aşarak
ve z/amansız bir sel gibi
sarp koyaklardan
mayın tarlalarından taşarak
kül karası bir üveyiğin kırılmış kanadında...

aaahhh, yazgımın armağanı gül dostum!
bilsen, nasıl yanar içim yeniden
her mevsim büyüyerek yine yeniden
içimdeki bu cehennem ateşleri...

azrailin gölgesi üstümde yorgan
bağırsam, sesimi duymaz ölüler!
altın zülüflü kervankıran
yol bilmez olmuş
kellesi darağacında arsızca salınan
günahkar bir dağ gibiyim nicedir
ve hırçın nehirler kadar öleyorgun
ama inatçı
ama cesur
göğsümde umudun diri katresini
ve zerremde, aşklar taşırım yorulmaksızın
susamış bozkırlara...

anılar, belleğimde şahmeran dişleri
kırsal demlerin kekik kokusudur
iki parmak
iki dudak voltasında, yoldaş cigaram
oysa senin
düşünde dört yapraklı yoncalar açardı hep
benim s/aklımda yüksek promil intikamlar çoğalırken
ve artıkça, yüzkarası yoksulluğu kozmosun
ve çırpınan insanlığın kepaze maskeleri
düştükçe yerlere
birer
birer...

2010/