Katran karası mıydı yazgılarımız,
Ağdalı bir yapışkanlıkla sürdürülen,
Görebildiklerimizden hariç,
Ne idi yalın gerçekler,
Doğan gün her keresinde aldattı
Kirliliklerle beraber ve de şaşkın,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
... Ve hiç bir şey kalmadı.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta