Yazgı mı Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Sokakları yürür ayakların,
Gidecekleri yeri bilmeden,
Ay gözlerine düşer akşamlarla.
Bir sevda gözlerine bakar,
Rüzgârlarıyla üşürsün,
Çığlıklar, umutlarına yarınlara da atılsa.
Ellerini tutsan da hayatın,
Yüce bir aşka yürüdüğünü anlamazsın.

Bakar kalır gözlerin, dünlere ağlasan da
Gözlerinden dökemezsin anıları,
Gitmelere göndersen de sevdiğini,
İçinde güneşin hüzünlerle battığı akşamlara.

Uzağı bilmez gözler takılır,
Hep ufuklara dalar martılarla,
Takılı kalır o günlere ruhlar ve taşır durur,
Sönmeyen ateşe dökülür damlalar
Ve sona giden sevdanın depremiyle kırılır kalpler,
Ne paraya bakar, ne pula bakar,
Sessizliği ağıtlarla ayrılığa,
Söylenen şarkılar bozar.

Kuşların kanadına yükledim yaşananları,
Bir gün gökyüzünde bir kırlangıç görürsen,
Bil ki onun hayatı kadardı aşkımız.
Uzağına düşsem de, iklimlerinden sana,
Çekmek kaldı acıları bir tek bana.

Bağları koparan zaman, düşmansa bana,
Söyle ne bıraktı, bu yaşananlar sana,
Güne bak ta söyle, kalbini içten ve yüreğinle,
Yoksa hatıralar kahrolur yana yana.

Gözlerimin ağıtları durmasa da,
Felek sevda zincirini vurmasa da,
Yıldızlar altında izdivaç olmasa da,
Atmıyor bu yürek taşıyor seni.

Anıların kucağına düştüğüm zaman,
Ne sen vardın, ne de baktığın o an,
Yazgı mı dersin, yoksa güler mi geçersin?
Sen ölsen de, bende yaşayan bir sen her an.

Ayrı akşamlara esen rüzgârlar,
Bir ayrı üşütür, bir ayrı acıtır beni,
Aramızda olan uçurumlar, yarlar,
Bir ayrı acıyla, hüzünle yaşatır beni.

Verdiğimiz sözlere yarınlarda bakmak istersen,
Hep bir gün sonra yaşananları düşün,
Ama ne sözleri, ne seni,
Ne de beni bulamayacaksın,
Hepsi de zamanın girdabına girecekler,
Aşk olacaklar, sevda olacaklar,
Bunu ben değil aşk şiirlerimizi,
Okuyanlar söyleyecekler...