Yazgı Şiiri - Sinan Kılıçarslan

bir sabah bir telaşa açarsın gözlerini
aradığın şey yerinde değildir oysa
okudun hiç bir kitap acını üstlenmiyor

sen ve kadının seni terk ederken bıraktığı gözleri şimdi aynı odadasınız
ah bir zamanlar ne güzel bakardı sana o gözler
şimdi seni terk etmek için kullandığı gözleri
sana yüz yıllık bir uzaklıkla bakıyor

şimdi durup yaz(a) mak vaktidir
ey beni on yerimden terk eden kadın
belki senin yazgın gitmekti
belki sen sadece terk edebiliyordun
belki bunun için bir mahalle yetmedi
belki bir kent ancak senin arzularına imkan olabilirdi

şimdi dilimde kalbimden geçmeyen sana dair bir küfr
beni bıraktığın saat en son elimi tuttuğun odamla kurduğum şizofrenik bağ

görüyormusun beni terk ettin hayatım çoğaldı
saat:vatkin en erkeni şimdi
seni akılma düşüren şeye niyet edip
merhaba diyeceğim güne uyanmalıyım