Yazgı Şiiri - Mehmet Ekici (taha)

Aşkın dergahında bulmuştum seni
nasıl da afallamıştım bir anda
bir gün saçlarını çözüp arkama düşeceğine inanıyordum
inanıyor muydum
yanıyor muydum

İçimdeki yangınları bilmesinler diye
boyna su döküyordum kızgın alevlerime
üstünü örtüyordum küllenen kutsallarımın
aşk beni unutmadı galiba
bunu hayra yoramam
beni anlayan var mı diye göz ucuyla bakındığımda
kırık bir aynanın aksi yansıyor gözlerime
bu kırık aynadan onlarca farklı suratlarımı görüp
anlamsız bakışlara dalıyorum her seferinde
üzüm gözlü aşkımın peşinden keşke’ler sıralamak
benim yazgım mı
benim yazgım mı aşkın bezirganına kul köle olmak

Göğün en uzağındadır çocukluğumun aşkı
gözlerini unutsam
sadece puslu bir silueti kalır zihnimde boyna cilaladığım
gel diyebilsem

Beni tenhalarda bırakıp giderken
bir göz kaymasıyla tepeden tırnağa süzen iri
kahve gözlerin
içimi titreten bakışları ve utangaçlığımın engelini
dipsiz kuyulara atamadan
şehrin en bakire acıları maya çalmaya geldi yüreğime
hayatımı değiştiren o his neden ki esir etti beni
esir miyim
sır mıyım

Gurbeti aşkla yoğurunca dayanılmaz acıların hamalı olurum
yüreğimdeki hasreti dişlerimle koparıp tükürürüm
patika yollara
bir tutam saçını bir muska gibi taşırım
yanımda bir ömür
ve bahsinde bile bir huzur bulurum aşkın
belki aşkımın vasiyeti bu derim
çünkü tenha bir yalnızlık bir iç burukluğu
ayrıkotu gibi yüreğimin çeperine sardı kendini
günaha davet eden nefsime verdiğim tavizlerim
ve aşksızlığın yaşandığı bu sisli kentte
gecenin fecre dönüşmesini bekliyorum çoğu gece.
önceleri gündüzler benimdi
şimdi geceler de

Rüyada mıyım ki
biri uyandıracak diye bu kadar bekliyorum
oysa rastladığım insanlar aşkın kıyısında
suya hasret denizyıldızıydılar

Yıllardır içimin taşına damlayan su damlaları gibi
beni içten içe eriten
delen
aşkı ellerinden öpemedim ya

Neden ki hayal kırıklığını yaşattım sana
sıradan biriydim ben kendime yazık ettim
ne kadar toydum
kördüm
basiretim bağlanmıştı
acemiydim
yirmi birimdeyken elimin tersiyle ittiklerimi
otuz dördümde özler oluyordum
hayata tersten başlamak benim kaderim miydi
Allah aşkına

Allah’ım sözümü dinletemediğim saçlarıma,
ve alnımın kırışına
ve duygusal yüreğime
ve de sulu gözlerime
aşkı tattırmasaydın keşke

Kasım 2004, Aksaray