Alışıyor insan....
istemesede....
Yaşıyor inan
hissetmesede...
Biz başkasının kaderini yaşıyoruz aslında
Başkasıda bizim.
Ama biz hep ''sonuncuda bitti...'' ye aday kişilerdik.
Şansımız olmamıştı.
Sonuncuya sahip olma şansında.
Sahilde kum tanesiydik çünkü...
Çünkü;
Birer camdik pencerelerde
fark edilmemiştik dışarıya atılan hiç bir bakışta.
Tamam...
Tamam anladım yüreğim.
Yine vaktidir ayrılığın.
Kalk, hadi kalk
Gecikmeyelim..........
Kayıt Tarihi : 25.7.2005 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/25/yazgi-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!