Gün ikindiye sallanırken elli sefer üzülür
Alaf alaf hülyasına, kükreme ateş dünyasına,
Kaçar mı gözünden ufuktaki kadehlerle günü batıran yüzler
Ölseydi de bu acıları çekmeseydi,
Ağaç olsa kururdu, erirdi taş olsa.
Gür sularla düşmek kalkmak gelir içinden
Sevemedi karanlıkları birde onsuz akşamları
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Devamını Oku
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
