Ellerim bir yelin dağıttığı kum tanesi gibi
bazen keskindir kayalar yontar
Kayalar kibrini yitirir çakıl taşlarına dönüşür
Gelgit küheylanları bir örtü gibi
sırtındadır çakıl taşlarının
Ve daha az ölümlüdür
insanlardan
Öte yüzü yanılgılarla doludur ellerimin
Sesleri birleştirir
Sonra o sesleri keten kuşlarının ağzında büyütür
Karanlık sayfalara beyaz harflerle yazılır adları
keten kuşlarının
Kalem olsam tutulacak el değildir ellerim
Ellerim kirlidir
Bataklığında yazgısını suçladığım ömrümü
yaşamış ve aldanmış ben değilmişim
Bir süre buna inanmışım
Dönüşümünü tamamlamayan karanlığın
büyümesini beklemişim
Ergün Keleş 3
Kayıt Tarihi : 6.6.2023 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!