Yazgı Şiiri - Nedime Köşgeroğlu 2

kırk kapılı yüreğe değmedi elim
ayaklarım kendini kucaklar
kuşkonmaz baharlarımda
rakıya su
beni şaraba katmışlar

kaşlarıyla köprüler kuran annem
bana hep susmayı öğretti
ağırbaşlı günler doğurdum bu yüzden

daha önce gördüm mü sizi?
pusuya yatmış avcı yeleğiniz antep işi
bağdaş kurup oturmanızdan tanıdım
siz bahar’ın derebeyi

tanrım size yürü demiş yol sizin
rüzgâr batıdan esiyor üşütmeyin!

yer değirmen gök deli deli
uzanıp şöyle ölüvermeli
hayat kabuğunu değiştiriyor da
değişmiyor annemin öğütleri