Yazgı Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Gülümden ayrılmam zannediyordum
Yağmur ile rüzgar derdiler beni
Yeşillerde allar parlar diyordum
Paslı kör bıçakla vurdular beni

Her mevsim bahardı her vakit sabah
Masmaviye teslim olurdu siyah
Sevdamla sevaba dönerdi günah
Masumken çarmıha gerdiler beni

Hurim ışıktandı nur kanatlıydı
Dünya cennettimdi yedi katlıydı
Kevserdi yar dili baldan tatlıydı
Onsuz bir dünyaya serdiler beni

Kanlı yaşla doldu kararan gözüm
Yüreğimden sızdı damladı özüm
Sustu türkülerim çatlladı sazım
Ezdiler üzdüler kırdılar beni

Ayrılık zehrini tattım bir öğün
Can benim değilse ölümüm düğün
Gecede köklenir her şafakta gün
Kapkara toprağa verdiler beni