Biliyorum sevgilim,
Aslında sevgine geç kaldığımı,
Aşkımın yüreğine dokunamadığını,
İçime her girişinde
Ruhunu dışarıda bıraktığını
Ulu orta, kaçak köçek bakışan gözlerimizin
Asla aynı dileklerle buluşamayacağını biliyorum.
Öğrendim sevgilim,
Dokundukça tükettiğin bu bedende
Sararıp solmuş bir hüzünle yaşamayı,
Her gidişinde gözlerimin içi gülerken
Yüreğimle ağlamayı,
Şehvetle kabaran yüreğinin
Şefkatli gözlerle bakamayacağını öğrendim.
Kabullendim sevgilim,
Ölüme giden hayat yolunda
Aslında hepimizin yalnız olduğunu,
İnadına sarıldıklarımızın sadece
Kalabalık yalnızlıklar doğurduğunu,
Kışın ortasında yapayalnız kalmış yüreğimi
Yalancı bir baharla doldurduğumu
Biraz hüzünle ama en çok da
Çaresizlikle kabullendim.
Kayıt Tarihi : 13.10.2011 14:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!