Bir sevda yalnızlığını
Kendimden küçük
Koca bir yüreğe anlatamıyorum
Herkes kendi yalnızlığında kayboluyor
Kendi umudunda dünya oluyor
Sorhoş ediyor umut insanı
Yalnızlığımı alıp sahilde
Islanıyorum sensiz sandalyede
Sana mutluluk getiren gemiler kaldırıyorum
Dönmemek üzere
Bütün umutlarımı yakıyorum
Kim bilir,belki
Yeni bir dünya keşfedersin diye
Kayıt Tarihi : 30.9.2011 12:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Karahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/30/yazgi-108.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!