Derin sızılardır
körükleyen kalbimi
Benzemez burjuvanın kolpa tutkularına
Ki doğduğum gün kundağıma takılan künye:
Kalpazan kaleminden çıkmış
Patronla türdeş, cimri bir senaryodur
Yazgımdır o, zerk edilen ömrüme
Annemin çilebaz bakışlarında sezdim
Kanıma karışan
Yanardağ salgısıyla yaşıyorum yıllardır
Âhımdır dilimin alevli zikri
Ben utandım; hangi dalı tutsam zehir zemberek
Uçurumlar büyütür, şavkır gurbetin mührü
Yaklaştıkça seyriyen soylu ironi
Sûzidil bakiyesi çiçeklerin kokusu
Bilenmiş bıçaktır kanatlanır
Güzellik deltasından sürülmüş
Hüzün meşrep lâl kuşlar
Gün göçer ardı sıra fikrimde konaklar
Mermi yordamıyla yoklar
Aşı tutmaz, kıyam bilmez; eski hülyalar
Onarılmaz ağrılarım; babadan kalma
Issızlığa boyanmış istasyondur hayatım
Türk Edebiyatı Dergisi 455.Sayı
Abdurrahman ŞimşekKayıt Tarihi : 27.9.2011 01:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/27/yazgi-107.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)