Yazgece subje Şiiri - Akın Akça

ben umut gitmem. çokça, bilmezler
çünkü bilseler kızarlardı.
ne var ki, yine de, aklımı kullanmam

ama yine de ilerliyorum –
fakat bir deha, asla değil! ! !
- çünkü aklımı kullanıyorum:

kabaran duygu durur mu,
hiç elverir mi?

köprüler olmasa bile her zaman;
ama uyuyorum uyanıyorum,
her nefes solukta o sınırdayım.

Eteri şu köksel koklayışta bile;

her zaman ölmek istiyorum,
her zaman yaşamak istiyorum:
farkı ikisinin nerden, bilmiyorum.

ismini kolay biçemiyorum
kostüm terzisinin:

adını koyuyorum,
soramasam ardılını.

sanki akılsız görüken
hayvanların sarf namına,
insanları seviyorum.

'yeter artık! ' diyorum,
ama neden dur

durak bilmiyorum,
secdelerin nikbin ve

hareketli tesellisinde?

Yanısıra, kutup ayıları
ila Güney penguenlerinin
doğasını korumak

oldukça zor olsa da!

Üç kuşak dördüzleri
nedir kadının, kendi
onun eşitlikteyse,

eşikteyse ya da;

gerçek ettiği bir
yalana riya habis, trisepsle?