Seraba dönerken çöldeki kumlar,
Ellerim buz tutar kışa yazdırma.
Sabahı beklerken yorgun akşamlar,
Mektubu yuvasız kuşa yazdırma.
Ayrılık bağrımı deler yerleşir,
Cebelitarık’ da sular birleşir,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta