Yazdım Sildim Ağladım Güldüm

Yazdım, sildim, ağladım, güldüm
Sonunu berbat edeceğim;
Hayaller edindim
Beni söylemeyen her şarkının;
En güzel sözlerini ben yazdım

İnsan geçmişin göçebesi;
Geleceğin dilencisi;
Sevdiğinin gurbetçisidir !

Sonunu getiremeyeceğim;
Her şiire seninle başladım;
Koca bir dünya sevse beni
Ama kimse sen gibi anlamasa;

Bu bana ne kazandırır ?
İnsan anlaşıldığı kadar yaşar

En büyük şairler;
En güzel şiirleri yazan değil;
O şiirleri yazmaya yol açan;
Sevdikleridir

Tekrar yaz beni
Ve tekrar öldür
Çünkü erkeği ikinci kez doğuran;
Sevdiğidir

Yok olmak üzere olan;
Bu dünyada şiirini yazıyorum
Çünkü insanın uğruna;
Ölebileceği ve daha da zoru;
Uğruna yaşayabileceği;
Bir sevdiği yoksa;
Hayat anlamsızdır !

Şimdi öldür beni;
Ben senin beni;
Öldürdüğün kadar yaşadım
Şimdi öldür beni ve;
Kendinden ekleyerek;
Tekrar doğur beni !

Beni herkes kendi gözünden gördü ;
Ve bundan kimse olduğum gibi ;
Beni anlamadı ve sende;
Beni kendi gözünden gördün
Ama sen beni kendimden ;
Daha iyi gördün

İşte bu kendini
Bir başkasında kaybetmektir
Bu yaratıcımızın;
Dünyayı yaratmakta ki,
Aşkının sebebidir

İnsan kendini;
Bir başkasında kaybetmeden bulamaz
Bizler özlemeyi öğrendiğimiz kadar severiz;
Ve sevdiğimiz kadar özleriz

Sınırlar kalksa ve tüm dünya benim olsa;
Bu yine de huzur veremez;
Başınla omzun arasında ki mesafe kadar

İnsanların düz yolda ilerlemekten çekindiği;
Yolları ben yokuş çıkmaya razıyım;
Sonunda bir gülümsemeni görebilmek için

Allah size bir kitap yolladı;
Siz ona din dediniz
Ben sevdiğimin yüzünde;
Bir gülümseme gördüm

Bense ona aşk dedim !

Aşk ve inanç birbirine benzer değil;
Tamamen birbiriyle aynı şeylerdir
Ben sende kendimi gördüm

Ve yine kendimde seni kaybettim

Şimdi tekrar gül bana;
Kendini tekrar eden bir şarkı,
Sessizlikte içilen bir kahvenin;
Zevki
Ve uğruna herşeye isyan edeceğim;
Güzelliğin !

Bizler güzel kadınları sevdik;
Ama en güzeli;
Sevdiğim için güzel oldu

Güzellik bedende değil;
O bedeni taşıyan karakterdedir

Koca bir şehir ismimi silse;
Sen yine de beni;
Görebilir misin ?

Bir kenarda kurumakta olan;
Bir gül olsam bile;
Güzelliğimi hissedebilir misin?

Ben beni unutsam bile;
Beni hatırlayabilir misin ?

Eğer evetse buna;
sevda değil aşk denir

Ve aşk bu dünyaya;
Güzellik katan tek şey

Seni;
Seni sevmekten korktuğum kadar seviyorum
Şimdi herşeyimi al senin olsun;
Ama beni bana geri ver;
Ben benim olsun

Bu sarhoşluktur;
Bu içmeden bile elde edilen;
Aşkın sarhoşluğudur
Ve ben benden geçsem bile;

Sen benden geçme

Tüm bu dünya bir hata
Ama sen bu hataya;
Anlam katan tek güzelliksin

Her sabah güneş doğar;
Ama her güneş aydınlatmaz;
Her gece ay bastırır;
Ama her ay yol göstermez

Ama sen geceme güneş;
Sabahıma aysın

Umudun bittiği yerde;
İsmin başlar

İşte sen sensin
Ve bu yüzden güzelsin
Şimdi seni yazmak istiyorum;
Her bir şiirin başına,
Her bir unutmak istediğim;
Şarkının başına

Şimdi sus çünkü;
İnsan bin bir kelime söyler;
Ama sözlerini sessizlik tamamlar

-Sergen Durgut