Beyaz ellerin düş.
Bıçak saplanmış, gevşet parmaklarını ne olur
Karabasanım beni öldürmen değil
Bıçağındaki, bulut nemi; kan değil
Kayıp uçaklardan kırmızı yakılmış çeliğe sabah-akşam, sadece
Değmez, söylemiş evet, ama sırrını zırhından soyamamış, utangaç.
Kara bastığında izine karışan, sadece canım; ben kansızım inan artık,
İhtiyar ve güzel kadınım
Her patlamadan aklandığım haberini aldım kulak verdiğimde
Ellerindeki merdivenden inen yabancılara
Lavabom tıkandığında hatırladım
Mavi toprağın erittiklerini
Hatırladım benim de ölmeyeceğimi
Ama nerede?
Sana söylemiş miydim?
Kayıt Tarihi : 20.1.2010 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!