Boşluklarında çan yankısı var şehrin
Apartmanlar çınlıyor hapsettikleri duvarsız demirsiz boşluklarda
Kapılar içerden çarpılıyor bir cezaymış gibi yüzüm, yüzüme.
Adım adım bulaşıyor topuklarım çamurdan beter pasa
Vazgeçmiyorum, insanlar yalvarıyor koşmamam için
Dua ediyor duramamam için
Tütsüyle ayıranlar aklını beyinlerinden
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta