Boşluklarında çan yankısı var şehrin
Apartmanlar çınlıyor hapsettikleri duvarsız demirsiz boşluklarda
Kapılar içerden çarpılıyor bir cezaymış gibi yüzüm, yüzüme.
Adım adım bulaşıyor topuklarım çamurdan beter pasa
Vazgeçmiyorum, insanlar yalvarıyor koşmamam için
Dua ediyor duramamam için
Tütsüyle ayıranlar aklını beyinlerinden
Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Devamını Oku
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta