Bir gül yaprağına yazılan ömrün,
bülbüle hasret kalan yaralı yüzüyüm.
Kahırdan yağmurların ıslattığı dalların,
baharı görmeyen dilsiz hüznüyüm.
Seni nemli hicranlara yazdım.
Uzak bir şehir coğrafyasında yiten,
Işıksız bir gurbet sokağıyım.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Şahane bir anlatım,tebrik ederim, Muhterem kardeşim, Sağol varol. Yaradan bazı kullarına farklı özellikler vrmiş, sizde onlardan biri siniz, şiir işte böyle yazılmalı. Herşey gönlünüzce olsun.Sevgiler..
oktay çöteli-Elazığ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta