Yazdılar Bizi Yok Sayarak

Yazdılar..
Yazdılar..
Karanlıktı sayfalar
Aklı sıra görmeyenleri kandırdılar
Sahibinden habersiz dağılmıştı tüm kelimeler
Çalınmış/kırpılmış/süslenmiş
Cılız mum ışığının titrekliğinde
Kalemiyle saklanan şairin
Sahte yorumlardan aldığı cesaretle
Yeniden yazıldılar.

Hayret nidaları ile okunuyordun hece hece
Alkışlanıyordun çalıntı dizelerinle
Acemi bakışlarım bile şaşırdı cesaretine.

Gittim..
Karanlığa ışık olamadan
Ah şair..
Ah şiir..
Sizi kelimelerimle sarhoş etmek vardı ama
Ya anlatamazsam
Ya anlayamazlarsa beni sarhoşluklarında dedim
Çaresiz
Sizleri birbirinize emanet ettim.

Bekledim..
Beklerken de sustum
Sessiz geçen zamanda suskunluğumla yoruldum
Kelimelerimin ölçülü isyanlarında
Boğuluyorum.

Şiirlerin..
Yazdıkça
Okundukça
Geçmişten yankılanıyor sahipli dizelerin
Gecenin içinde
Karanlık sokaklarda gizlice dolaşan
Ayak seslerinin sahibisin
Dizeleri ararken yorulan gözlerin
Seçme dizelerini yazan ellerin
Beynin..
Beynin beni elleme der
Döktürdün şairim incileri
Sen bir dahisin.

Geldim..
Hiç değişmemişsin
Gördüm ki yine bekliyorsun
Kelimesizliğinin sinsi nöbetinde
Oysa
Bir ressamın acımasız fırça darbelerinde
Yok olmalıydı silüetin
Hala
Bekliyor kalemin alıştığı dokunuşlarda
Kurnazca gülümsüyor düşüncelerin
Seçme dizelerin şahitlik edecek aslında
Şiirinin bedeninden akacak sahteliğin
Anlayana..

Ne diyeyim..
Yok oluyor git gide bende/senliğin
Sende/senliğin..