Yazdıklarım Şiiri - Hasan Okursoy

YAZDIKLARIM

Kütükler tutuşur
Yüreğim çatırdar
Akıp gider koca su
Gelmez o günler

Ne söylesem boş
Yorgun akşamlar
Dipsiz uçurumlar
Bize kalan acılar

Uzak durma
Yanımda kal
Soldu fotoğraflar
Düştü portakal

Bilsen
İçimden neler kopar
Gençliğimdeki rüzgâr
Hışırtısında kaçar

Nereye baksam güz
Seslenmez sensiz
Bir de yağmur
Yağar sessiz

Ömür dediğin ne ki
Güvenme o da biter
Karanlığında
Mırıldanır gider

Şimdi nerede?
O kırmızı nar
O gülüşünde
Koca çınar

O yapraklar
Tek tek düşer
Savrulur gün
Gölgesine küser

Geçmişini solur
Sırrı dökük aynalar
Kış günü sevincim
Saçaklardan sarkar

Gitmedim kaç yıldır
Orada anılarım var
Baharım yazım ve güz
Bir de kışım uğuldar

Nereye baksam
Her şey keder
Ömür kısa
Geçti gider

Ne kaldı?
Mektuplarımdan
İlk şiirimden
Ve sesimden

Bir köşede
Bazen unutur insan
Bir de solur resim
Kalır perişan

Bu güneş
Bu dalgın akşamlar
Boğulduğum güz
Beni saklar

Çıkrığına küsen masır
Bende akşamı sarar
Bu acımasız dünya
Bilmez gönül hatır

Islaklığında kum
Şaşkın şaşkın bakar
Kıyısında deniz
Tuzuna çarpar

Her şey bitince
Dağılır anım
Boşalır avlum
Konur bavulum

Yazdıklarım atılmasın
Belki okur torunlarım
Orada sarkar gülüşüm
Kalır yarım

Hasan OKURSOY