Yazdıkça Hayata Yazasım Gelir

Kaderin mi oyunu, ben anlamadım
Beyazı görmedim, kara bağladım
Yazı hiç bilmedim, kışa ağladım
Halime baktıkça, solasım gelir

Geçmiyor ki günüm, dertsiz kedersiz
Sanki benim derdim, daim süreksiz
Yaşamak öyle ki, sanki gereksiz
Dünyaya baktıkça, ölesim gelir

Gönlümde bahar, açmak bilmedi
Geldikçe kışlar, bitmek bilmedi
Narına yandım, sönmek bilmedi
Yaktıkça kendimi, yakasım gelir

Hayat yaşamaya, değer dedikçe
Görme be Cumali, boşver dedikçe
Ömrüm avare, geçip gittikçe
İçtikçe bir kadeh daha, içesim gelir

Soruyorum kendime, nedir bu çile
Cevabım yok ki, kendi kendime
Boş koy diyorum, boş koy gönlüme
Yıktıkça dünyamı, yıkasım gelir

Asılı kaldım yine, düşüncelerde
Hürriyet kalmadı, hiçbir hücremde
İdamı bekler, ruhum bedenimde
Baktıkça hayata, sövesim gelir

Yanlış anlamayın, isyan değil bu
Derbederden hayata, sitem mektubu
Kalemim deminde, çeker ruhunu
Yazdıkça hayata, yazasım gelir

Cumali OSMAN Bitmemiş Şiirler / Yaşanmamış öyküler 08.02.2012 01:50