Yazdığımda Şiiri - Selver Güvercin

Yazdığımda sen üzülüyorsun, yazmayınca ben
Bulamadım orta noktayı, böyle gideceğiz galiba
Ben üzüleceğim bazen, bazen de sen…

Görseydin sendeki seni, sendeki gerçeği
Niye sevdi bu kadar diye kızmazdın bana
İnan kendin bile severdin sendeki seni…
Sana niye küseyim şimdi durduk yerde
Küsmem için bana geçerli bir neden söyle
Benim kırgınlığım kendime, kendi içerimde
Bırakıp gideyim diyorum her şeyi geride
Aklım başka, gönlüm başka, kendim başka yerde
Ne Yahya olmaya yetti ömrüm, ne Kemale
Yaşadım kendimce hep kıyıda köşede
Bir şeyler eksik gibiydi ellerimde gönlümde
Ne sevmeye yetti ömrüm seni, ne vazgeçmeye…