Yazdığım Şiir Ve Ülkem

Oturdum, yine kalemimi, defterimi yanıma aldım
Ülkemin
Halini, ahvalini
Şimdi şiirlere yazıyorum
Birilerince ben
Suçlu sayılsamda
Ayıplansamda
Farketmez
Narin bileklerime
Kelepçe vursalarda
Gazete manşetlerine
Beni "vatan haini şair" diye yazsalarda
Yazıyorum dostlar yazacağım, canlar bunu bir görev biliyorum

Yine oturdum, şiirime halkların bitmeyen kahrını
Ülkede süren
Irkçılığı
Gericiliği
Tükenmişliği
Yoksulların ezilişini
Zindanlarda ki
Düşünce tutsakların
Yeşeren özgürlük sevdasını
Yaratılan şu korku dünyasını, kalmayan sabrın isyanını

Bu gece bu gece ben yine gözyaşlarımla başbaşayım
Yine
Dertlerle boğuşuyorum
Diğer bir yanda
Bir somun ekmeğin
Ardından koşan
Van'lı Gulo halanın
Çilesini
Trabzon'lu Satı bacının
Ahını
Halen kulaklarda çığlıkları
Uğuldayan
Cumartesi annelerinden
Ardahan'lı
Katledilen oğlunun
Mezarı
Bile beli olmayan
Cemil Kırbayır'ın 
Hasretiyle ölen
Çoğu kez Galatasaray da
Aynı saflarda kenetlendiğimiz
Berfo annenin o unultmayan evlat acısını de yazıyorum

Yine boğazıma dizilen, yutkunamadığım hıçkırıklar
Boğuyor beni
Bu gece
Bu arada
Şu yaşam kavgasında
Ölümüm
Gözümün önünde
Duruyor
Her ölüm
İnsanca olmasını
Düşünenlerdenim
Şiirimi yazarken
Daha kaç kez
Şiirler yazacak
Ülkeme
Nazım Hikmet'ler
Ahmet Arif'ker
Hasan Hüseyin Korkmazgil"ler
Gibi
Şairler
Şu vatana şiirler yazacaklar, zulme karşı
Her gün bir yük daha omzuma yüklenirken, sevdiğim şu ülkemde

Mehmet Çobanoğlu
15.08.2018
İstanbul