Yazdı Levh-i Kâinâta Kilk-i Kudret Kâf U ...

Yazdı levh-i kâinâta kilk-i kudret kâf u nûn
Yek nazarda oldu peydâ küllü şey’in yesdurûn

Kendine kendini mir’ât etti eşyâ koydu âd
Semme vechullâhı seyretmek için hep mü’minûn

Her eser oldu müessirden ‘iyân ey merd-i Hakk
Küntü kenzin sırrını fehm etti andan nâzirûn

Gerçi abdiyyetle zâhir oldu Fahr-ı enbiyâ
Alem-i kudsiyyet ma’nada hatta dâimûn

Kalb-i âdemdir tecelligâh-ı Rabbi’l-âlemîn
Kim ki vâkıftır bu sırra oldu ehl-i fâizûn

Her mezâhirde sıfât-ı Hakk’ı izhâr eyleyen
Oldu bî-şekk cennet-i irfân içinde hâlidûn

Nûş edince câm-ı mevti aşk ile Hilmi Dede
Gûş edenler diyeler innâ ileyhi râci’ûn