Hani derler veya yazarlar ya bir yerlerde “dönüp arkana bakmayacaksın” diye… Nasıl dönüp bakmayacaksın ki geçmişe, hiç önünden çekildi mi ki?
Hangi ok dönüp sahibini, atanını vurmuş? Bumerang mı bu hayat, dönüp dursun?
Hiç mi izi kalmaz?
Hiç mi sızlamayacak yaralar, her köşe başında dikilip karşımıza çıkan kırıntılaşmış bir bütün olan yaşam?
Korkusuzluk korkusunu kaç kişi yaşamadı? Bu değil midir yaşam boyu boynumuzda taşıdığımız çember?
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta