Yazarken Susmak Şiiri - Canan Aytın

Güz gelmiş
Kırağı düşmüş ömrüme
İlmek ilmek sökülmüş
Bahtımın bahtsiz motifleri
Kalem tutar mı bundan sonra
Yürek söyler mi sanıyorsun
Yaralarımı görmemek için
Daha kaç şiirime susuyorsun

Açılan yaraların hükmünü kararsız kılmış yüce divan
Tüm düşlerimi geceden kalma umutlara bağlanmaya çalışırken
Sabahında ortalık kan revan
Adalet sadece bu dünyada mı var sanıyorsun

Aklı selim hikayeler uydurmuş
İnandığım herşeyin içine s..mış birileri
Sonra anlıyorsun ki
Herkes aslında herkes gibi
Gerçekte olmayan bir nefes gibi
Bunlar unutulur mu sanıyorsun
Sabrım kalemime yenik düşer
Huyum kurusun, kalbim kurusun
Yazma dedikçe yazan kalemim kurusun
Yazmasam acım kor olur içime düşer
Her iki ucu da boklu değnek
Çarpılmış hep kapıların eskimiş tarafı suratıma
Saçlarımı havalandıran esintisini hala hissederken
Şimdi gel de kapımı çal mı diyorsun
Ya da çalmadan gir içeri
Bilmem ki sen kendini ne sanıyorsun
Sus şimdi
etme tek bir söz dahi
Çünkü ben bunları yazarken
Çoktan sussstummm

Canan Aytın