Yaşım 7 iken annem ölmüştü
Zavallı Ayşe yetim kalmıştı
Babam sanki yaşarken ölmüştü
Izdırabım o gün başladı anneler
Eller güler oynar gezerdi
Benim gözüm annemi süzerdi
Annemi görseniz ne kadar güzeldi
Ana kucağından yoksun kaldım anneler
Bir zamanlar gençlik devremdi
Günlerden birgün babam evlendi
Annem beni karam diye severdi
Analık elinde kaldım anneler
Analık pişmiş aşıma su katıyor
Izdırabım çilem hergün artıyor
Babam ameliyat olmuş evde yatıyor
Gülmedeim dünyada ağlan anneler
Herkes ekmek yerine bal yerdi
Babam analık sözünden çıkma derdi
Analık birgün bohçamı elime verdi
Ana ocağından çıktım anneler
Yaşım 17 vardım bir beye
İçkici kumarcıyı getirirdi eve
Tutunacak dalım yoktu kalırdım seve seve
Talihim gülmedi yandım anneler
Beyimin ismiydi Hacı Nafi
Çektiğim çile yeter yarabbi
Kumar oynar beni döverdi tabi
Yaşarken ölü oldum anneler
Dünyada gülmedim sürmedim sefa
Bulamadım hiçbir zaman derdime deva
Çıkıp dışarıya almadım temiz hava
Çocuk yaşımda öksüzüm anneler
Ayrılmayı düşüşndüm bir zaman beyden
Borcunu ödemek için eşya satardı evden
Ayrıldım birgün kaldığım evden
Kırılmış testi misali yandım anneler
Beyden ayrıldım aradan geçti yıllar
Analık hergün beni evinden yollar
Babam analıktan uğrğn beni kollar
Karalık bahtım öldü anneler
Analık babama kızın gitsin dedi durdu
Birgün govurun oğlu bana 9 bıçak vurdu
Çileli Ayşe kendini hastanede buldu
Bitmeyen 40 gün orada kaldım anneler
Hastaneden çıktım bitmiştim artık
Analık babamı sıkıyor ''gitsin bu artık''
Diyor ''Hacı Nafi ederim onu ekmeğime katık''
Korkudan sılayı terkettim anneler
Ablamın beyi bir eniştem vardı
Yediğim bir lokma ekmeği başıma kalkardı
Gözlerimden akan yaş değil sanki bir damla kandı
Gözümün yaşıyla bayram ettim anneler
Gittikçe eniştem beni arı gibi soktu
Çünkü giderdim tutunacak dalım yoktu
Benim dünyada gözüm kanadım toktu
Bir ateş misali yandım anneler
Bu ızdıraplar içinde yine kaldım ablamla
Sanki Temmuzun sıcağında örtüldüm karla
Dediler komşular enişteme ayıp sana
Ne olur öksüz kalmasaydım anneler
Bir gün babam Ankaradan durumu duydu
O gün enişten beni evinden kovdu
Bu durum ablamın yüreğine koydu
Dördüncü sılamı buldum anneler
10 verdim eniştemin bir verdiğinin yerine
Günlerden birgün vardım teyzem evine
Abi dayı dedim elin keline körüne
Dünyadan murat almadım annneler
Izdırabım çilem yaza yaza bitmiyor
Annemin hayli gözümün önünden gitmiyor
Batasıca dünya birgün olsun batmıyor
Izdıraptan deli diyorlar anneler
Ben ızdıraplı çileli kadına bakmayın
Benim dertlerimi aklınıza takmayın
Lütfen bana deli gözüyle bakmayın
Ne olursunuz kusurumu affedin anneler
Aşık Mehmet Ali söyler bu sözü
Yaş dolmuştur iki gözü
Gülenler gülmesin bilsin bizi
Allhaım sabrını versin anneler
Kayıt Tarihi : 11.12.2009 14:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Orun](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/11/yazarin-tanidigi-bir-kadinin-hyati.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)