YAZARAK DA KONUŞUR İNSAN
Herkesin bir doğrusu olduğu gibi;benim doğrum olarak yıllardır kör,sağır,dilsiz olarak yaşamayı tercih ettim hep.
Kördüm...
Sevince gözlerime birer perde iniyordu,hemen kalp gözüm devreye giriyordu.
Sevdiklerimi gönülden çok seviyor,her şeyi hoşgörü içerisinde güzel görüyordum.
Sevmekten,iyilikten,güzellikten başka bir şey gözüm görmüyordu
Sağırdım...
Kayıtsız şartsız hep vicdanımın sesini dinlemekten.
Dilsizdim...
Aslında konuşkan biri olmama rağmen,bazı zamanlarda söylemek isteyip de söyleyemediğim onca sözüm olmasına rağmen sessizdim,lal gibi.
İncinsem de incitmezdim hiç.
Her yerde değil ama gerektiğinde susmanın;insanın kendisini kontrol etmenin bir erdemi olduğu bilinci içerisinde,bazen de sesimi duyurabilmek için susardım.
Bundan sonraki hayatımda da;varsa eğer kalan yıllarımı yine aynı şekilde yaşamak istiyorum.
Gerçekten görerek,duyarak,hissederek ama susarak konuşmak istemiyorum.
Yazarak da konuşur insan.
AYLA CERMEN TÜFEKÇİ ☪️ 28.12.2018
Ayla Cermen TüfekçiKayıt Tarihi : 28.12.2018 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçekten hiçbir şey susmuş olan,
Neden inanmıyorsunuz her şeyin temaşasına.
Dağda kesile odun ateşteki halini bile aşk olsun.
Nasiplendik elhamdülillah.
Aşkınız daim olsun.
Yüreğinize sağlık.
Allaha emanet olun.
Selam ve dualarımla.
Hoşça bakınız zatınıza.
TÜM YORUMLAR (2)