Yazar Şiiri - Hasan Yaşar

serin
ve buğulu bi gecenin kıyısında
elleri sakalında tembel tembel düşünüyordu yazar;
ekonomik kriz yaşıyan
bol işsizli
yoksullu ülkesini.
eli şakağında düşünüyordu yazar
ülkesini ve kendi durumunu bi yandan.
şiirler öyküler yaşanıyordu öte yanda.
ve de romanlar
birden gecenin tam da sonunda
bi el silah sesi duyuldu,
iki el daha ardından.
umutsuzlukları
tam alnının ortasından vurmuştu
yakınlarda bi yazar.
yoksulluk ve açlığı da bi başka yazar.
kimisi nöbette,
vardiyada,
yolda kimisi, hastanede, ameliyat masasında,
hücrede, kimi.
eli sakalında
düşünedursun
ardı ardına krizler yaşanıyordu
ülkesinde yazarın.
düğmeye kim bastı
diye soruyordu
gazeteler birbirine.
eğlenmekte, sevişmekteydi kimi.
ders çalışıyor kimi,
kimi özlemekte,
beklemekte,
kimi gitmiye hazırlanmakta,
kimi yeni doğmakta,
kimi de ölmek üzereydi.
yer yüzünde rengarenkti insanlar.
elleri sakalında düşünüyordu yazar.
ötmeye bulaşmıştı horozlar.
eli kurtuldu yazarın sonunda sakallarından.
an sabaha gebeydi.
içim içime sığmıyor dedi
içi içine sığmıyarak
içinden bi ses
uzatmaları uyuyordu
yataklarında herkes
eli kulağındaydı yarının.
karamsarlıkları ve tembellikleri vurmak için
doğruldum ani bi hareketle yerimden.
eli kulağındaydı baharın,
önce bi bıçak alıp elime
ucunu açtım silahımın.
yüreğimi bilemiye başladım sonra
cesaretiyle bilincimin.
yürümeliyim dedim
binmeliyim soysuzlukların tepesine.
bi çorap daha giydim çorabımın üstüne.